İnsan toplum halinde yaşayan bir varlık olup toplumsal yaşamın kurallarını ve gereklerini doğumdan kısa bir süre sonra başlayan ve ömür boyu süren eğitimle ve deneyimleri ile öğrenir. Her yetişkin birey, dünyaya getirdiği yavrusunu, toplumda iyi bir konumda görmek, hiç olmazsa onun ayakta kalabileceğinden emin olmak ister. Ancak bu özlemlerini tam olarak gerçekleştirebilenlerin sayısı çok azdır. Çünkü bir insanın geleceğini belirleyen pek çok etmen vardır. Kültürümüzde bunu "Analar babalar evlatlarını tahta oturtmak isterler ama onlar gider bahtlarına otururlar." diye ifade eden çok güzel bir özdeyiş vardır.Bir insanın kaderini belirleyen en temel etmen onun, atalarından gelen genetik donanımıdır. Bir çocuğun genetik özellikleri atalarının genetik özelliklerinin sentezini temsil eder. Çocuğun, gizilgüç denilen bu alt yapısı, içinde bulunduğu doğal ve toplumsal çevrede geliştirilerek kullanılabilir duruma getirilir. Burada da ana baba, çocuğa maddi manevi destek sağlayan, yaşamını sürdürebilmesi için gerekli temel becerileri öğreten ve birtakım değerleri aşılayan kişiler olarak bu gelişimi sağlamada baş rolü oynamaktadır.