Aşk, ölüme karşı bir isyandır...

İnsan, yaşamının bir gün sona ereceğini bilir. Yok olup gideceği gerçeği ile yaşamak zorunda olan insanın geleceğe kendini aktarmasının tek yolu kendisinden sonra varolacak bir şeyler üretmesidir.

Milyonlarca ihtimal içinden tek bir kişiyi kutsal ilan etmek. Beynimizin en ilkel bölgelerinin karar verdiği seçim sürecinin ardından üremek için kendimize bir partner seçeriz. Ve ona tutkuyla bağlanır, ölümü alt etmek, genlerimizi geleceğe taşımak için harekete geçeriz.

Aşk, eskiden günümüze partner seçimi için en etkili yöntem olarak biliniyor ve kabul ediliyor. Elektriklenmenin doğal yollardan ortaya çıkışının ilişkileri sonsuza kadar mutlu mesut kılacağına inanarak yaşıyoruz.

Oysa mutlu bir birliktelik için aşk yeterli değildir. Çünkü aşk geçicidir, çünkü aşk bir gün biter, çünkü aşk enerjidir ve her enerji gibi eğer dönüşmezse yok olmaya mahkumdur. Öyleyse aşk ile yola çıkıp partner seçmek ne kadar doğru? Peki partner seçiminde aşk yeterli değilse neleri dikkate almalıyız?

Psikolog Dr. Ozanser Uğurlu ve Psikolog Dr. Mehmet Şakiroğlu Aşkın Psikolojisi’nde en büyük gerçeklik olan ölüme karşı isyan eden beynimizin düştüğü aşk adını verdiğimiz yanılsamayı; fiziksel, psikoloji ve sosyal açıdan ele alıyorlar. Ve aşkın ötesine bakıp “doğru insanı” beklemek yerine “doğru bir ilişki” için partner seçiminde neler yapmamız gerektiğini anlatıyorlar.