p style="text-align: justify;">

"Tahsin Yücel'in "Aykırı Öyküler" adlı hikaye kitabında o çok sevdiğim Gogol mizahını bol bol bulmak mümkün.

Toplumsal yapımızdaki yozlaşmayı, 'belirli bir dönemeci döndükten sonra, gittikçe ağırlaşan, güçsüzleşen, çirkinleşen, sevişmeden karın doyurmaya dek her şeye yabancılaşan, doğadan, doğanın gücünden, doğanın güzelliğinden dışlanan' bireylerle veren bu hikayeler, son yıllarda okuduğum en güzel hikayeler.

"Aykırı Öyküler", son yıllarda oldukça yakından izlediğim hikayeciliğimizde çok özel bir yeri olan, nefis bir hikaye kitabı. İlk bakışta okunması zor bir kitap gibi görünüyor; ama bir başlayınca, o dil ve zeka şöleni, o akıl almaz imgelem gücü, o 'humour', insanı öyle bir sürüklüyor ki, kitabı bitirmeden elinizden bırakamıyorsunuz." Fethi Naci-(Roman ve Yaşam, 1992)