p>
Bana İsmail Deyin", birbiriyle ilintili, dahası iç içe geçmiş “bağımsız” öykülerden oluşuyor. Öyküler arasındaki geçişlerde, bir tür aynalı-döner kapı kullanmak zorundasınız.
"Bana İsmail Deyin", okurunu bir tasarım-kitabın labirentlerine çağırıyor.
Hem bir “kaderi” yaşıyor, hem de “keşif” yolculuğuna çıkıyorsunuz.
"Bana İsmail Deyin", Katil-Kurban ve Azrail-Şahit eşliğinde çıkacağınız “büyük bir suç” yolculuğu… Ancak bu kez, her suç-suçlu serüveninde olduğu gibi “ahlak”ın yol göstericiliğine güvenmeyin. Çünkü Yavuz Ekinci, kutsal kitaplar öncesindeki “kozmik ahlak”ı yeniden kurguluyor ve tüm metinlerin öncesini, “kırılmanın başladığı yeri” işaret ediyor.