Açık söylemek gerekirse, uzun süre öykülerimin sararıp solan gazete sayfalarıyla birlikte "toprak olup gitmesini" isterdim. Kalıcı olmaları, bir kitabın içine "kazınmaları" gerekmezdi. Sormuş, yanıt aramış, anlamaya çalışmış ve her seferinde yolunu kaybetmiş bir köşe yazarıydım; o kadar! Ama öykülerimin okurların dünyasında hayatını sürdürdüğünü farkedince işin rengi değişti: "Bekle Beni Gelmeyeceğim" çıktı ortaya! Kimileri, bunlara aşk öyküleri diyor.

Ve, evet, diyorum; bunlar aşk öyküleriyse eğer; "Son Bakışta Aşk" öyküleri...