Filozofa göre alemin sonu yoktur, oysa bu alemi meydana getiren ögeler sınırlı sayıdadır; dolayısıyla bu sınırlı sayıdaki ögelerin, alemi her an yeniden meydana getiren bileşimleri de sınırlı sayıda olmak zorundadır; demek ki, yaşanan belli bir an, ileride kaçınılmaz şekilde ve tekrar tekrar gelecektir. Nietzsche için önemli olan, bu anın tekrarı değil, bu ana eşlik eden "diyonisiosumsu" sevincin tekrarıdır; çünkü alemin bu sonsuz dönüşü, bize bu dönüşü bildiren ve bir edebiyat karakteri taşıyan bu an sayesinde anlam kazanır. "Basel´de profesör olmayı, Tanrı olmaya Elbette yeğ tutardım. Ama evrenin yaratımını yarıda bırakacak kadar bencilleşmek cesaretini bulamadım kendimde." (Arka Kapak)