İlk soluğum, ilk çığlığım; öykümün ilk hecesi. Paytak adımlarla yürüdüğüm ilk yeryüzü parçası. Ortasından deli bir çayın boz bulanık aktığı... ortasından duman duman trenlerin geçtiği... ilk istasyonum benim. Ağır akan zamanların, telaşsız yürümelerin, birbirlerinin ayrımına varan insanların kenti, merhaba!