Deniz yolcusu için pusula, çöl yolcusu için kılavuz ve yol ayrımında bulunan kimse için yön gösteren levha ne derece gerekli bir ihtiyaç ise, ebed yolunda seyahat eden bizler için de yarı yolda kalıp perişan olmamak için Kur'an'a ve Hadis'e dayalı olarak zikredilen bir kısım değer ölçüleri aynı şekilde lüzumlu ve zaruri bir ihtiyaçtır.
Lidersiz ve rehbersiz bir vaziyette ve bir kısım değer ölçülerini gözönünde bulundurmadan hayat sürdürmek, perişan olmayı netice veren başlıca sebeplerden birisidir. Zira: Rehbersiz olarak hayatı sürdüren bir insan, değişik zamanlarda değişik kimseleri taklit etmeye başlar. Bu durumda ise kafası karışır, aklı şaşırır, ne yapacağını bilemez ve neticede zikzaklar çizmeye ve yalpa yapmaya başlar. Böyle bir kimse ise gerek Kur'ani ve nebevi tavsiyelere, gerek büyüklerin öğütlerine, gerekse yüce bir heyetin istişarede aldıkları kararlara karşı hep kapalı olur. Huzur ve saadet dolu meclislere iştirak etmez. Yapılan nasihatleri temrinlerle yani salih ameller şeklinde pratiğe döküp onları sabit huy haline getirmeyi düşünmez. Sadece kısa aklına estiği ve sönük fikrine geldiği kadarıyla yetinir. Kendi kendini ıslah edeceğini ve kendi iradesine sahip çıkacağını söyler. Fakat heyhat lidersiz ve rehbersiz olduğundan ötürü buna hiçbir şekilde muvaffak olamaz. Evet, anasız bir kuzu melemez ve çobansız bir sürü kurtlara yem olmaya mahkumdur.