“O yıllar, delik bir keseden düşen metelikler gibi hayatımdan çıkıp gitti, şimdi onları toparlamaya boşuna uğraşıyorum.”

2002 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Imre Kertész’in, dostu ve editörü Zoltán Hafner’le 2003-2004 yılları arasında yaptığı konuşmalardan oluşan "Dosya K.", yazarın otobiyografisi niteliğinde. Çocukluğu ve gençliğiyle ilgili anekdotlar, Yahudi kimliği yüzünden çektiği acılar, toplama kampı deneyimleri, yazarlığa olan yaklaşımı, kendi kitap larından alıntılar ve başka yazarlara göndermeler, kapsamlı bir derleme halinde bir araya geliyor.

Savaş sonrası Avrupa edebiyatının en önemli yazarlarından biri olan Kertész’in, “içimden gelen dürtüyle değil de bir dış etkenle yazdığım bir tür özyaşamöyküsü” olarak tanımladığı "Dosya K.", yazarın bu şekilde yazdığı tek kitap olma özelliğiyle de ön plana çıkıyor.

Soru-cevap tarzında olmaktan çok, iki dost arasındaki bir sohbet havasında ilerleyen "Dosya K.", keyifle, merakla ve ibretle okunuyor.