Gaye...
Sorgudaydı kendisiyle uzun zamandır. Sanık kendisiydi, tanık kendisi... Savcısı, iyi polisi, kötü polisi, hakimi kendisiydi. Düşünüyordu...
Dışarıda bir şeyler oluyordu evren var olduğundan beri. Tüm varlıklar etkileniyordu olanlardan. Her varlık payına düşeni alıyordu. İnsan da dışarıya bağımlı yaşıyordu. Dışarıda yaşadığı kadar içinde de yaşıyordu aslında. İçli dışlı bir hayat vardı evrende. Gaye de kendi içinde yaşadıklarıyla çözmüştü tüm bu olanların aslını. Görünenin ötesinde olanı okumaya başladığında, ‘dışarısı’ denilen şeyin, aslında insana insanı anlatmak için var olduğunu anlamıştı. Kendini anlamaktı asıl mesele. Kendini bulmak... Kendi olmak... Tüm cevaplar vardı tek bir soru içinde:
“Neden?”