John Clark, uçaklarda birçok lisanslı pilottan çok zaman geçirmişti. İstatistikleri de onlardan çok daha iyi bilirdi. Ama yine de, okyanusu çift motorlu bir uçakla katetmek fikrinden hoşlanmıyordu. Bir uçağın dört motoru olmalı, diye düşündü. Çünkü tek bir motorun kaybedilmesi uçağın gücünün yüzde yirmi beşinin kaybı demekti. Oysa içinde bulunduğu United 777 uçağında böyle bir durum, gücünün yarısının kaybı anlamına geliyordu. Belki de bu kez karısı, kızı ve damadı da yanında olduğu için, her zamankinden daha huzursuzdu. Yoo, bu doğru değildi. Hiç de huzursuz olduğu söylenemezdi. Yani uçma konusunda. Bu sadece sürüp giden bir... ne? diye sordu kendi kendine. John, The Economist'in son sayısına konsantre olmaya çalışır ve ensesinde hissettiği serinliğe neyin sebep olduğunu merak ederken yanında, cam kenarındaki koltukta oturan Sandy, önceki gün başladığı polisiye romana dalmıştı. John, kabinde bir tehlike belirtisi var mı diye etrafına bakınmaya başladı. Ama sonra kendine engel oldu. Görebildiği kadarıyla, yolunda gitmeyen hiçbir şey yoktu ve kabin görevlilerinin onu heyecanlı bir uçak yolcusu sanmalarını istemiyordu. Beyaz şarabından bir yudum aldı; omuzlarını silkti ve yeni dünyanın ne kadar huzurlu olduğunu anlatan makaleye döndü.