Neden "güzel insanlar"ın davranışlarında, konuşmalarında bir farklılıkvardır? Bacak bacak üstüne atarken, saçlarını savururken, vücut dillerine yönveren o çalım, o aşırı Özgüven, sanki her daim izleniyorlarmış gibi "havabasma" nereden gelir? Peki, güzellik bir suç mudur? Sadece bazı insanlarabahşedilen bir lütuf mudur? Telafisi imkânsız bir haksızlık mıdır? Çirkinlereyönelik bir "mutsuzluk saldırısı" olmasın?Bruckner'e göre bazı hikâyeler insanı eğlendirir, bazıları da hayatını ikiyeböler! Güzellik Hırsızlan'uda yazar, "bölücü" bir hikâye anlatıyor: İnsanlığıdoğuşundan beri meşgul eden "güzel" ve "çirkin" doğmanın/yaşamanınhikâyesini. Güzellerin hayatta ilgi çekme, istediğini daha kolay elde etmegibi birçok avantajları olduğunu göz önünde bulundurarak bu kez çirkinlerdenyana söz alıyor. Hayata kötü başlamış olan çirkinlerin maruz kaldığı tahribatı,eksik yaşanan öfkeli cinselliklerini dillendiriyor; okuru, onların karanlıkdünyalarına doğru bir gezintiye çağırıyor. Çirkinlerin "Güzellikten nefretediyorum, çünkü ondan yoksunum" çığlığına kulak veriyor. Güzellerinmasum olmadıklarını, avantajlı başlamış oldukları hayatı, çirkinleri mutsuzkılmak, hayatlarını karartmak için kullandıklarım gösteriyor. Oysa, "sürekli bakılma ve hayran olunma" ihtiyacı ile yaşayan güzellik,birileri onu alkışladığı sürece vardır. Hayranlık bakışları başka yere yöneldiğinde, güzelliğin parıltısı azalır, solar. Bu yüzden kendilerini delicesine beğenen tanrısal yaratıkları, güzelliklerini besleyen bütün iltifatlardan uzaktutmalı ki, çirkinlere de hayatta yer açılsın.Bir gün güzeller güzeli bir kadın ve nişanlısı İsviçre'de geçirdikleri kayak tatillerinden dönerken şiddetli bir kar fırtınasına yakalanırlar. Sığınmak içinıssız bir dağ evinin kapısını çalarlar...Pascal Bruckner insan doğasının en temel özelliklerine dair kimi soru vesorunları sürükleyici bir üslupla kaleme almış. Ortaya, okuru zaman zamanürperten, çoğu zaman da baştan çıkaran bir roman çıkmış.