İletişim ve teknoloji ilişkisi bağlamında yapılan çalışmaların uzun bir tarihi var. Bu çalışmalarda öne çıkan üç tutum görülmektedir. Birinci yaklaşım yeni iletişim teknolojilerini çok ilerici, faydalı bir dönüşümün başlangıcı olarak ele alır. İkinci yaklaşım dönüşümün getirdiği imkânları vurgular ancak bunun sonuçlarıyla ilgili şüpheleri vardır. Üçüncü yaklaşım ise teknolojik gelişmenin nesnel koşullarını hazırlayan süreçlere dikkati çekerek teknolojiyi bağımsız bir değişken olarak ele alan anlayışları eleştirir. 1990’lardan itibaren yeni iletişim teknolojilerinin “yeniliği” birçok yorumcunun ondan önceki tüm bilgi biçimlerinin iflas ettiğini, teorik çalışmanın yeniden başlaması gerektiğini söylemesine yol açar. Tam da bu noktada konuyla ilgili tüm yaklaşımlara yer vererek tartışmaya katkıda bulunmayı amaçlayan bu kitap çok erken kaybettiğimiz. Prof. Dr. Zafer Doğan’a dostlarının, meslektaşlarının, öğrencilerinin bir armağanıdır.