Bu kitap, kadının, onu bilgeliğe götüren acılardan birşekilde nasibini almış olması gerektiğini vurguluyor. Kadın olmanır serüveni! bir yolculuk olduğunu, emek ve kaderin işbirliğinde, yıllara bölünen anılarda büyüdüğünü, sevgilerde anlam kazandığını ve aşkla tamamlandığını anlatıyor. Yalnızlığın bir içsel olgu, mutluluğun ise bir karar olduğunu örnekliyor onlarca kadının ortak öyküsünde.Ve kadın, bir gün, kırklı yaşlarının ortalarında bir yerde, artık büyüdüğünü anlıyor. Kadın, yaşamış olduğu her acının, içini acıtan her erkeğin, onu zaman zaman çaresizlikle sürükleyen her olayın, görünen gözyaşlarıyla veya sesiz hıçkırıklarla onu ağlatan tüm zamanların ve aynı şekilde yüreğini deli bir neşeyle dolduran aşkların, aniden karşısına çıkan fırsatların, başarıların ve takdirlerin, sevgi ile tıkış tıkış dolu olan etrafındaki insanların ve hiçbir şeyin rastlantı olmadığını anlıyor.