Lightning Legent ve Shining olarak sahip olduğum ismimle amacım, sonun başlangıcı olan gerçek hayatımın yansımasını dahi geride bırakıp hiçliğim ve yalnızlığımla birlikte belirsizliğe doğru yol almaktı…

Düşen yaprağın esen rüzgârla savrulduğu yoldan gitmek isteyip de dalında sararmasını bekleyen yeşil yaprağın düşmesini engelleyen vahşiliğin, sırrın, kendisi olmalıydım... Ölümle nefretin kendi acısı içinde yarattığı barış ve düzenin özgür kurallarıyla “kan” içerisinde bir sis gibi kayboluyordum.

Varlığından dahi haberi olmayan azmin getirdiği savaşçı kavmin hırsını, nefretini ve çoğalmalarını kimse engelleyemezdi. Dengeler bozuluyor, damarımdan akan kanımla verdiğim sabit cehennemi cennete çeviren kavmimin sonsuz gizemini ve gerçek koruyucularını kimse bilmiyordu.

Dikenli beyaz bir gül ile dikensiz beyaz bir gülün aynı ruhun içinde sahip olduğu GÜÇ ve HIZ, her şey dipsiz bir kuyuda, çıkışı olmayan bir labirentin içinde sinsice devam ediyordu.
Hiçbir şey göründüğü gibi değildi, kanın içerisinde dolaşan Güç ve Hız…

Ve her şey değişti.