Yıllar önce, gönenli bir tohum gibi ekim mevsiminde toprağın bağrına bırakılan "Kime emanet" yazısı, bugün önünüzde bir kitap olarak duruyor. Yeni Ümit dergisinin ilk sayısında Cemil Cüneyt müstear ismiyle yayınlanan o yazı çok okundu, çok sevildi, çok beğenildi, çokları tarafından ezberlendi, dilden dile dolaştı. "Kime emanet" şimdi, onca kar kıştan sonra baharın gelişini haber veren bir badem ağacı gibi çiçeklerini sunuyor, size.
Yusuf kuyuya, Mısır Yusuf 'a emanet. Hak nebi mağaraya, Medine Hak Nebiye emanet. İbrahim ateşe, İsmail bıçağa emanet. ne bıçak ne ateş ne kuyu ne de mağara etmedi ihanet. Asrın İbrahimleri, sana emanet. Arkadaş gel bir kor gibi yak sineni Çünkü hepsi Allaha emanet. İçine doğru derinleş, Dibi görünmeyen bir kuyu ol, Sakla Yusufları koynunda, Yusuflar sana emanet. Mağarada yılan olma, Güvercin gibi vefalı, Örümcek gibi tehlikelere perdedar ol. Mağara gibi al Muhammedileri, al yedi genci. Al bütün bir gençliği.