Kitabü'n-Netice 1

İsmail Hakkı (ö. 1137/1725), bu kitabın dilinin "kuş dili" olduğunu, bu sebeple herkesin onu terennüm edemeyeceğini, dinlemekten lezzet alamayacağını ve aklına sığdıramayacağını belirterek daha yolun başında okuyucuya uyararak ona yardımcı olmaya çalışır.

Osmanlı döneminde yetişen büyük mutasavvıtlardan İsmail Hakkı Bursevi, daha çok Ruhu'l beyan isimli tefsiri ile meşhur olmuştur. Kitabü'n netice, İsmail Hakkı'nın tasavvufla ilgilii önemli bir eseridir. Varidat türü bir eser olan Kitbabü'n netice zamanına göre sade ve akıcı bir Türkçe ile kaleme alınmıştır. Bursevi'nin, vefatından yaklaşık bir yıl önce, yetmiş dört yaşında, kaleme aldığı bu eser lele aldığı konularda meüllifin ulaştığı en son neticeleri ma'ifet ve kanaatleri ihtira etmektedir. Eser tasavvufla kemal noktasına ve nihayet mertebesine ulaşmış kimselerin seviyesine göre yazılmıştır. Müellif; eserinin gönül ehli için yazıldığını henüz mübtedi olan süfilerin, erbab-ı inkar gibi hemen redde kalkışmamalarını, anlayamadıkları mevzularda inatçılık yolunu tutmayıp kendisi hakkında mülayim ve hak söz söylemelerini ister.


Kitabü'n-Netice 2

İsmail Hakkı (ö. 1137/1725), bu kitabın dilinin "kuş dili" olduğunu, bu sebeple herkesin onu terennüm edemeyeceğini, dinlemekten zevk alamayacağını ve aklına sığdıramayacağını belirterek daha yolun başında okuyucuya uyararak ona yardımcı olmaya çalışır. Osmanlı döneminde yetişen büyük mutasavvıflardan İsmail Hakkı Bursevi, daha çok Ruhu'l-beyan isimli tefsiri ile meşhur olmuştur. Kitabü'n-netice, İsmail Hakkı'nın tasavvufla ilgili önemli bir eseridir. Varidat türü bir eser olan Kitabü'n-netice zamanına göre sade ve akıcı bir Türkçe ile kaleme alınmıştır. Bursevi'nin, vefatından yaklaşık bir yıl önce, yetmiş dört yaşında, kaleme aldğı bu eser; ele aldığı konularda müellifin ulaştığı en son neticeleri, ma'rifet ve kanaatleri ihtiva etmektedir. Eser, tasavvufta kemal noktasına ve nihayet mertebesine ulaşmış kimselerin seviyesine göre yazılmıştır. Müellif; eserinin gönül ehli için yazıldığını henüz mübtedi olan sufilerin, erbab-ı inkar gibi hemen redde kalkışmamalarını, anlayamadıkları mevzularda inatçılık yolunu tutmayıp kendisi hakkında mülayim ve hak söz söylemelerini ister.