Lütfi Bergen'in elimizdeki kitabı iki kavrama vurgu yapıyor: Yerlilik-ev. Kitabı oluşturan makalelerin çoğunlukla kadın kimliğini "ev"den hareketle tanımladığı söylenebilir. Ancak Lütfi Bergen'in kadını "ev hanımı" rolünde görmediğini de söylemek gerekiyor. Üreten, didinen ve bir kadın işaret ediliyor. Bu kadın Ahi karısı olan "Bacıyan"dır. Ev'e girmesiyle aile'yi var etmektedir. Lütfi Bergen'e göre bir evi ev yapan değer içindeki ailedir. Hz. Âdem'in de yeryüzününe "aile" olarak geldiğine vurgu yapıyor. "Bizi burada yerli yapan şey kurumlarımızdır" diye düşünen yazar, ev'in mahallesiz halinin bir kıstırılmışlık oluşturduğunu ifade ediyor. "Modern kadın, mahallede yaşamıyor, dört duvara hapsediliyor. Kendini dört duvar içinde yalıtan modern kent sıkışmışlığına karşı direniş "çalışma hayatına" katılmakla aşılıyor. Ev böyle yıkılıyor" diyor. Ev'den başlayan mahalleyi ve sonra da şehri inşa eden bir "Yerli"lik fikri ile hareket eden Lütfi Bergen'in "yerlilik" üzerine yazdığı üç makalede farklı bir yaklaşım ortaya koyduğu söylenmelidir.

Kitaptaki yazıların önemli kısmının son altı aylık kültürel hadiselere dayalı çalışmalardan oluştuğunu da eklemek gerekiyor.