Müzikte Alımlama, dinleme edimini etkin bir zeminde tanımlamaya, okura, müzik temelli bir bakış açısı sunmaya gayret eden bir kitap. İki bölümden oluşan kitabın ilk bölümü dinleyici odaklı bir alımlama çerçevesi kurmayı deniyor. Bu bölümde müzik, somut ve soyut varoluş halleri, yapısal/biçimsel kurgusu, konuştuğumuz dil ile benzerliği ve yorumculuk sanatıyla ilişkisi üzerinden, büyük ölçüde kuramsal bir zeminde tartışılıyor. İkinci bölüm ise, müzik alımlaması için kurulan bu çerçeveyi, Bach, Beethoven, Chopin, Brahms, Debussy, Şostakoviç, Schönberg, Webern, Usmanbaş ve Xenakis gibi dünün ve bugünün usta bestecilerinin yapıtları arasından seçilmiş on iki müzik örneği üzerinde deneyerek, okura bir “birlikte dinleme” önerisi sunuyor. Bu arada pek çok okuru özellikle ilgilendirebilecek can alıcı önemdeki tonalite-atonalite denklemi üzerinde konaklamayı da ihmal etmiyor.