P>"Sarah, yatakta uzanmış yatan o adama -cesede?- bakıyor. Şaşkın ve ürkek bir görünüşü var. Sarah için artık ben yoktum. Onun için ben yatağın üzerine uzanmış yalnızca bir ölüydümYeniden adamın bileğini tutuyor, uzun uzun yokluyor ve bırakıyor. Kalbimi dinlemek için göğsüne eğiliyor, sonra doğruluyor, sapsarı kesilmiş yüzüyle. Cansız yatan bedeni daha iyi incelemek için yaklaşıyorum; gerçeği inkar etmek olanaksız: evet bu benim bedenim.Saat sabahın sekiz otuz dördü, bugün on üç aralık pazartesi.Bu sabah uyandım.Ben, öldüm.Ölümümden sonraki ilk gün işte böyle başlıyor."