Yüzümü Cilo´ya çevirdim. Konumlandığımız Mate köyünün kuzeyinde yer alan Cilo, uzaklarda, beyaza bürünmüş, boylu boyunca uzanıyordu. Cilo´nun sivri ucunun nadir göründüğü bulutsuz bir sabahı yaşıyordum. Gökyüzüne başkaldırırcasına heybetlidir Cilo. Coğrafyayı kendisiyle sınırlar gibi gökyüzüyle birleştir. Tank ve toplara karşı yaşam tercihimizi sürüyorduk öne. O anda bile tepemizde bir kobra belirebilir, kuş bakışı tüm dehşetini üzerimize kusmak isteyebilirdi. ...