Plotinos'un felsefi girişimi, insanın politikadan sonra felsefe ile de bağının kopuş noktasına geldiği hellenistik dönemde, "Yunanlı Ustalar'ın öğretilerine sadık kalarak felsefeyi ihya etmek amacı taşır. Elbette o, Yunanlı hocalarına bütünüyle sadık kalmamıştır. Felsefe tarihine bir platoncu olarak değil, yeni-platoncu ekolün kurucusu olarak kaydolması da bunu teyid etmektedir.

Plotinos, çağının dinsel yaşantı taleplerinin karşısına, kendi tinsel yaşam öğretisiyle çıkarak, felsefeye dinle ilişkilenebileceği, hatta (giderek) dinin yerine geçebileceği yepyeni bir yönelim kazandırmıştır.