"Kafeteryadan çıkmış, sitenin sokaklarında koşuyorlardı peş peşe. En Önde Şans vardı, arkasından beyaz plastik sandalye sağa sola savrularak geliyor, en arkada kan ter içinde Damla elini kolunu sallayarak koşuyor, bir yandan da, "Şans, dur! Dur diyorum sana!" diye bağırıyordu."
Kitap ile ilgili henüz yorum yapılmamış.