Aslında hiçbir zaman kaybolmuyoruz…Hayatın hiçbir noktasında, bulunduğumuz noktadan başka bir yerde olmayı beklemiyorduk...Yaptığımız hiçbir şeyi, vardığımız sonuçlardan farklısını bekleyerek gerçekleştirmedik. O sekleyen adımlar, aslında hayallerimizin nihai amaçlarımızla dans etmeyi bilememesindendi…Bunu bilmek, bazen geçtiğimiz noktaların içimizi sızlatmasına, düştüğümüz yanlışların eksik hissettirmesine sebebiyet verse de; zamanın tüm noktalarının kesiştiği o yerde, yanlışın doğrusunu aramadığı bir yer var…Kusurun namütenahi olduğu…Geçtiğimiz noktaların geride kalmadığı…Olmaya çalıştığımız o hâllerin, ulaşmaya çalıştıklarımızın mütenahi kaldığı…