p>Yazıcı, ortalığı zehre boğduktan sonra, tehlike hala gitmemişse, yaptığı en iyi şey en sonunda kendisini zehirleyip öldürmek.

Ama okurluk, sürekli bir zehirlenme süreci... O dünyada hangi akrebin kıskacına düşmüşse, artık akrep türlü cilvelerle, çeşit çeşit kelime oyunlarıyla, türlü demagojilerle, bin bir retorikle işine vakıf... Ve okur, kimin tecavüzüne uğruyorsa namusunu bir de ona teslim etmenin gururuyla yeni şehvetlere yelken açmakta. Tatlı bir büyü var bu tecavüzde... Uğrandıkça şehvetler kabarmakta, okuyucu yeni maceralara heves duymakta.