Doğa, yaşam deneyimini "iptal etti" Anne; şimdi, canının deneyim günleri. Yaşamı anlamak için geriye dönüyorduk, artık yaşamak için senin "can deneyiminin dünyasına taşınacağız". Ölümün bize kötü kötü bakması bizim eserimizdir Anne: Yaşarken dirilememişsek eğer ölüm de "öleceğini" bilir; ölüm, ölümden "korkmaya" başlar; yaşama teşekkür edeceğine, "kafese" kapatılmış bir hayvan gibi "kin ve nefretle" bakar bize. Bilginle güneşlendik de ölümün "nasıl" evcilleştirileceğini öğrendik; şimdi o bize "teşekkür" etmeye başladı. İkide bir içimize bakıyoruz; hiçliğimizde "seyrana" çıkıyoruz: Gözümüz aracılığıyla bedenimizden esin alarak içimizin, yani hiçliğimizin "resmini" çizmeye çalışıyoruz ya da aydınlığın karanlık hakkında "ne düşündüğünü" öğrenmeye, İrene Melikoff Hakk'a yürüdü; O geçmiş oldu, biz yaşıyoruz. Elinizdeki Anı Kitabı, Annemizi "şimdinin bilincinde yoğurarak yeni bedenlere taşıyıp nesnelleştirmek, nesnelleştirerek ölümsüzleştirmek" için üretildi. Artık O bize, biz O'na koşmaya hazırız. Miracın, miracımız kutlu olsun Anne.