"Bu tür sihirli dönüşüm, tüm dramatik sanatın beklenilen, önvarsayımlı bir uvertür´üdür. Bu sahnelemede, Dionizyen cümbüşçü, kendini bir hicivci olarak görür; ve bir hicivci olarak, Tanrı´yı sezer ve görür. Bu, kendisinin dışında, kendi yapısının, Apollonian kaynaklı, tamamlayıcı bir öğesini bir vizyon halinde görüyor demektir. Bu yeni vizyonun oluşumu ile, yaratıcı drama artık tamamlanmış olur."