Çukurdaki tarlayı biçiyorduk.
Tarla kasabaya giden yolun kıyısında idi. Yoldan geçen davar-mal girmesin diye taşını ayıklayıp bir yığma du var çekmiştik. Duvarın üzerini zamanla karamuklar, kuşburnular, yaban gülleri sardı. Birkaç bodur meşe, alıç ağaçları, üst başta bir iri ahlat ve rahmetli babamın diktiği o yalnız kavak.
Öteki ağaçlar zaten susuz da yetişir ya, bu kavak bura da nasıl yeşermişti acaba.
Dediklerine göre babam uzun bir zaman tâ aşağıdaki dereden katır sırtında su taşıyıp durmuş.