Roland Barthes 1974te Çine gitmişti. Yanında F. Wahl (felsefeci ve yayın editörü) ile Tel Quel dergisi topluluğundan Ph. Sollers, J. Kristeva, M. Pleynet vardı. Bu ülkeden bir metinle dönmeyi düşünen R. Barthes yolculuğun ilk anından başlayarak not tutmaya koyulmuş, yolculuğun bitimine kadar da sürdürmüştü bu çabasını.

Peki bu notlarda neler var? Bir yanda propaganda konuşmalarının ardındaki Maonun Çini var; yazarın keskin bakışla yakaladığı birer tablo izlenimi uyandıran ve tek tek sözcüklerden oluşmuş anlık görüntüler var; yabancılık çekmediği kimi görüntülerin kendi ülkesindekilerden farksız olduğu bir Çin var.

Öte yanda gördükleriyle, dinledikleriyle, yaşadıklarıyla, kişisel hazlarıyla, anlık küçük mutluluklarıyla bir Barthes var.

Olaylara, durumlara çözümleyici bir bakış açısıyla yaklaşan Roland Barthes kişilere, şeylere fenomenolojik bir dikkat ile bakıyor; esinleyici, anımsatıcı, çağrıştırıcı notlarda onun o eleştirel, o kendine özgü ironik tutumu hep hissediliyor.

Gözlemlerini aktarırken dikkatini ince ayrıntılara, yemeklere, görünümlere, giysilere, Çinli delikanlıların erotizmine yöneltiyor...