Tam manası ile bilgili olarak vasıflandırdığımız insan; elinde diplomasını etrafına caka ile gösteren ve olur olmaz ahkamlar kesen değil, istediklerini, bildiklerini, algıladıklarını bir başkasının hakkına tecavüz etmeden, insanlık ve toplum yararına gönüllüce sunabilen insandır.Tüm bunlar düşünce dediğimiz olgunun insanın yaşamında kesin yerini alması demektir. Asla inkar edilemeyecek olan şudur; insan, bilgilendirildiği ve bu bilgileri uyumlu   bir   düşünce   silsilesi   ileyorumlayabildiği oranda her türlü «Düşüncenin Olumsuzluğu»ndansıyrılabilir.Ancak şunu da hatırdan asla çıkarmamak gerekir ki; bir insan ne kadar bilgi sahibi olursa olsun, yaşam tarzı, insani ilişkileri, toplumdaki yeri sahip olduğu bilgisine yaraşır bir biçimde değilse, tavır ve hareketlerini buna göre ayarlamazsa, sıradan bir cahil bireyden hiçbir farkı kalmaz.Böyle bir insanın sırtına bir yığın kitap yüklenmiş, okuma, yazma bilmeyen bir hamaldan farkı kalmaz.Bu konuda Sadi'nin bir sözü vardır, der ki; "Kötülüklerden kaçmayan bilgin, etrafına ışık tutan bir amaya benzer. Herkesi doğru yolu gösterir, ancak kendisi göremez- "