27 Mayıs İhtilâlinden sonraki restorasyon çalışmaları henüz semeresini vermemiş,ülke yeniden çalkantılar ve arayışlarla tam bir kaosa dönüşmüştü. Herkes ayn hesap ve plan peşindeydi. Nihayet 22 Şubat olayları patlak verdi. Bir tarafta, hakkında hiçbir yasal işlem yapmadığı bir hareketi, tam bir silahtı ayaklanma ve ihtilâl olarak damgalayıp düştüğü tezadı fark etmeyen bir hükümet...Diğer tarafta bu hükümetin ve ona sırtlarını dayamış olan bir kısım çığırtkanların yağdırdıkları hakaretler karşısında, büsbütün kader birliği havasına düştüklerini görerek,teşkilatlanmak gereğini duyan 22 Şubatçılar...Daha ötede, memleketin içine düştüğü huzursuzluk balçığının gittikçe koyulaştığını görerek, rejimin yürümesinden umudunu yitiren ve tek çıkar yolun yine İhtilâlde olup olmadığını araştırmaya koyulmuş bazı Silahlı Kuvvet mensuptan...Böyle bir havada elbette dalların çiçeklenmesi, yaprakların fışkınp yeşermesi beklenemezdi. Böyle bir havadan doğsa doğsa cuntalar ve İhtilâller doğardı.