P>Şirketlerin, örgütlerin, kurumların en zorlandığı konulardan birinin, değişen dünyaya, her gün yeniden tanımlanan piyasa koşullarına ayak uydurmak olduğu biliniyor. "Oligarşinin demir yasası" gibi bir yasa yönetiyor örgütleri: alıştıkları şeyleri, alıştıkları biçimde yapmayı sürdürmek ve değişime ne pahasına olursa olsun karşı koymak için büyük bir direnç biriktiriyorlar zamanla.

"Öğrenen örgüt" fikrinin babalarından Peter M. Senge, bir örgütün değişim için nasıl bir liderliğe, nasıl bir öğrenme modeline ve nasıl bir iradeye sahip olması gerektiğini yıllardır inceleyen bir yazar. Şimdi-Burada, Senge'in ve öğrenen örgüt düşüncesi üstüne emek veren arkadaşlarının ulaştığı son noktayı ortaya koyuyor. Bu noktanın başlıca özelliği, dar kalıplar içine sıkışmış, yalnızca profesyonel dünyanın verilerinden hareket eden bir "işletme" anlayışının çok ötesine geçmesi, değişimin kişisel ve içsel kaynaklarına eğilmesi, bunları da büyük resme, yani dünyanın tümüne bağlaması.