İktisatla ahlâk arasındaki İlişkiler, günlük hayatın akışı içinde sık sık tartışılan fakat akademik ölçülere uygun olarak nadiren ele alınan bir konudur. Yaygın kültürde, zenginleşme ile ahlâk arasında ters bir ilişki kurulmakta ve ahlâksızlık yapmadan zenginleşmenin imkânsız olduğu söylenmektedir. Acaba, gerçekten öyle midir? İktisadî faaliyet kendiliğinden ahlâksız veya ahlâksızlığı teşvik edici midir? Öyleyse, herkes aynı zamanda bir iktisadî aktör olduğuna göre herkes ahlâksız mıdır? Yoksa ahlâksızlık zenginlik merdiveninde belli bir basamaktan sonra mı başlamaktadır? Ömer Demir İktisat ve Ahlâk'ta önyargılarla dolu bir alana taze bir soluk getirmektedir.